«النظر الی المُصحَفِ عباده؛ نگاه کردن به [آیات] قرآن عبادت است». مصحف(قرآن کریم) عدیل(1) خود حضرت حجت سلام‌الله علیه است، نظر به آن(قرآن)، نظر به امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف است.
ببینید ما از چه چیزهای به این آسانی تغافل می‌کنیم و غفلت می‌کنیم.
[مثلا بعضی افراد سؤال می‌کنند:] شما به ما یاد بده یک ختم خیلی سنگینی که در آن این چیزها باشد! [درجواب باید گفت:] بابا!! این ختم‌ها چندجمله هست و نگاه کردن هست و این جور چیزها.
در حدیث ثقلین ـ که متواتر و مورد اتّفاق شیعه و سنّی است ـ پیامبر اکرم (ص) بارها فرمودند:
من از میان شما می‌روم، ولی دو چیز گران‌بها میان شما باقی می‌گذارم؛ یکى قرآن و دیگرى اهل‌بیت و این دو هرگز از یکدیگر جدا نمی‌شوند تا در کنار حوض بـه من ملحق شوند. (بحار الانوار، ج 2 ، ص 104)
لذا ما معتقدیم این دو در کنار یکدیگر، وسیله نجات و هدایتند.
اگر کسی فقط به کتاب خدا قناعت کند، گمراه است و اگر کسی خود را علاقه‌مند به اهل‌بیت بداند و قرآن را رها کند، باز گمراه است.
این دو همانند دو بال پروازند که اگر باهم نباشند پروازى صورت نمی‌گیرد؛ و معنای جدا نشدن قرآن از اهل‌بیت، آن است که الآن در کنار قرآن، حضرت مهدی هستند.
و به یقین در روزگار ما امام زمان(عج) مصداق شریک القرآن می‌باشد. تنها اوست که در این دوران همیشه با قرآن و در کنار قرآن بوده و خواهد بود؛ چراکه تنها امام زمان شریک قرآن و قرآن ناطق است.
قرآن کریم در زمینه ظهور و قیام حضرت مهدی موعود(ع) مانند بسیاری از زمینه‌های دیگر به صورت کلی و اصولی بحث کرده یعنی از تشکیل حکومت عدل جهانی و پیروزی نهایی صالحان در روی زمین سخن گفته است.
این گونه آیات را که بیش از یکصد آیه است را مفسران عالیقدر اسلامی به استناد روایات و اخبار معصومان(ع) مربوط به مهدی موعود(ع) و ظهور و قیام او دانسته‌اند.
در کتاب سیمای مهدویت در قرآن، 75 آیه از قرآن کریم مورد بحث واقع گشته و ارتباط این آیات با موضوع مهدویت از زبان حضرت ائمه معصومان(ع) توضیح داده شده است.
