گریه امام زمان بر اسیرى زینب(س)

حاج ملا سلطانعلى، که از جمله عابدان و زاهدان بود، مى‌گوید:

در خواب به محضر مبارک امام زمان (ع) مشرف شدم، عرض کردم: مولاى من ! آنچه در زیارت ناحیه مقدسه ذکر شده است که فَلَاندبَنَّکَ صَباحاً وَ مَساءً وَ لَاَبکِیَّنَ عَینُک بَدَلَ الدُموعِ دَماً صحیح است؟

فرمود: آرى!

گفتم: آن مصیبتى که در سوگ آن، به جاى اشک خون گریه مى‌کنید، کدام است؟ آن مصیبت على اکبر است؟

فرمود: نه! اگر على اکبر زنده بود، او هم در این مصیبت، خون گریه مى‌کرد!

گفتم : آیا مقصود مصیبت حضرت عباس (ع) است؟

فرمود: نه! بلکه اگر حضرت عباس هم در قید حیات بود، او نیز در این مصیبت خون گریه مى‌کرد!

عرض کردم: آیا مصیبت حضرت سیدالشهداء (ع) است؟

فرمود: نه! اگر حضرت سید الشهداء (ع) هم بود، در این مصیبت خون گریه مى‌کرد!

پرسیدم: پس این کدام مصیبت است؟

فرمود: مصیبت اسیری عمه‌ام زینب (س) است. (1)

امام محمدتقی(ع) و خبر از موعود آخرالزمان

مهدویت در کلام امام باقر علیه السلام

امام باقر علیه السلام در اول رجب سال (57 ه‍.ق) در مدینه متولد شد و نسبش از هر دو سو، علوی و فاطمی است؛ زیرا پدرش، امام سجاد علیه السلام، پسر امام حسین علیه السلام و مادرش، ام‌عبدالله، دختر امام حسن مجتبی علیه السلام بود.(1)

امام باقر علیه السلام، حدود چهار سال از دوران امامت جدش، امام حسین علیه السلام و حدود 37 سال از دوران امامت پدر بزرگوارش را درک کرد، آن حضرت در حادثه عاشورا حضور داشته، در این‌باره می‌فرماید: «من چهار ساله بودم که جدم، امام حسین علیه السلام را کشتند و شهادت وی و آنچه در آن وقت به ما رسید به یاد دارم.»(2)

فاطمه (س) الگوی بانوان منتظر

خداوند در قران الگوهای فراوانی را به ما معرفی کرده است که هر یک از آنها دنیایی از خوبی‌ها هستند. از پیامبرانی همچون ابراهیم و اسماعیل و یعقوب و یوسف و موسی و عیسی و یونس و هود و صالح علیهم السلام گرفته تا گل سرسبد آفرینش یعنی پیامبر عظیم الشان اسلام صلّی الله علیه و آله، از زنان قهرمانی همچون هاجر و مریم و آسیه گرفته تا مردان بزرگی همچون طالوت و لقمان همه و همه شخصیت‌های برجسته تاریخند که ارزش الگو پذیری را خواهند داشت.

حضرت فاطمه (علیها ااسلام) از نگاه معصومین (علیهم السلام)

مقام حضرت زهرا(س) فقط از منظر معصومین(ع) که همتای ایشانند، قابل بیان است. کلمات و سخنان این بزرگواران حکایت از کرامت و عظمت والای این بانوی عالمه دارد:

عاشق ترین خواهر تاریخ

حضرت زینب کبرى علیها السلام در روز پنجم جمادى الاولى سال پنجم یا ششم هجرى قمرى در شهر مدینه منوّره متولّد گردیده، و جهان را به قدوم خویش مزین فرمودند. نام مبارک آن بزرگوار زینب، و کنیه گرامیشان ام الحسن و ام کلثوم و القاب آن حضرت عبارتند از: صدّیقة الصغرى، عصمة الصغرى، ولیة اللّه العظمى، ناموس الکبرى، شریکة الحسین علیهالسّلام و عالمه غیر معلّمه، فاضله، کامله و ...
ستاره‌ی مدینه وقتی به دنیا آمد، امام حسین علیه السلام به سرعت خود را به پدر رساند و با اشتیاق خبر تولّد خواهرش را به او داد و منتظر لبخندی بر لب پدر شد، امّا در کمال شگفتی اشک پدر را دید که بر گونه‌اش جاری شد. حسین(ع) سبب گریه پدر را پرسید.
امام فرمود: «فرزندم به زودی خواهی دانست.»(1)
وقتی زینب(س) را حاضر کردند رسول خدا صلی الله علیه و آله او را گرفت و به سینه‌ی شریفش چسبانید و صورت مبارک خود را به صورتش نهاد و بلند گریست [چنان که] اشک از محاسن شریف او روان شد، فاطمه علیهاالسلام پرسید: [ای پدر گرامی] گریه‌ات برای چیست؟ خدا نگریاند دو چشم شما را! فرمود: ای دختر من، ای فاطمه! بدان که بعد از تو و بعد از من این دختر، گرفتار بلاها خواهد شد و مصیبت‌های گوناگون بر وی وارد خواهد شد. 

کوثر به ظهور گوهری آوردست

زهرای بتول دختری آوردست

تا در غم کربلا کند مادریش

از بهر حسین خواهری آوردست

 بعد از فاطمه زهرا (س) از جهت گستردگی شفاعت، هیج بانویی به شفیعه محشر، حضرت معصومه (س) نمی‌رسد، بر همین اساس است که امام جعفر صادق (ع) فرمودند: با شفاعت او همه شیعیان ما وارد بهشت می‌شوند.

حضرت امام ابومحمد حسن عسکری(ع) به دلیل دارا بودن صفات اخلاقی والا یکی از جلو‌ه‌های زیبای رسالت اسلام بود؛ برخورد آن حضرت با دوست و دشمن، همواره با مکارم اخلاقی و صفات والا بوده‌ است. این پدیده یکی از بارز‌ترین ساختارهای شخصیتی آن بزرگوار بود که آن را از پدران و جد گرامی خود حضرت رسول(ص) به میراث برده بود؛ پیامبری که مکارم اخلاقی‌اش همه مردم را در بر گرفته بود.

وجود مبارک رسول خدا (صلی الله علیه و آله) همانند قرآن کریم محور اتحاد امت اسلامی بوده و از همین رو بایسته است که همه مسلمانان به هر اندازه که می‌توانند در تجلیل و احترام به ساحت مقدس ایشان تلاش و کوشش نمایند. ما هم در اینجا چند مطلب درباره حضرتشان به رسم یادآوری و اظهار ارادت عرض می‌نماییم.