به سوی ظهور

مهدویت و امام زمان (عج)

به سوی ظهور

مهدویت و امام زمان (عج)

دعای روز ولادت امام حسین (ع) و یاد از امام مهدی (عج)

دوشنبه, ۲۰ ارديبهشت ۱۳۹۵، ۰۷:۱۷ ب.ظ | بازدید: ۲۲۹۶ | دسته بندی: ائمه معصومین

دعای روز ولادت امام حسین (ع) و یاد از امام مهدی (عج)

امام حسین (ع)

 

در توقیع مبارک امام حسن عسکری (ع) برای قاسم بن علاء همدانی آمده است که در روز ولادت حضرت حسین (ع) این دعا را بخوان:

«اَللّهُمَ اِنّی اَسئَلُکَ بِحَقّ المَولُود فِی هذا الیَوم المَوعُود بِشَهادَتِهِ قَبلَ اِستِهالِهِ وَ وِلادَتِهِ بکته السّماء وَ مَن فِیها وَ الاَرض وَ مَن عَلَیها. اَلمُعَوّضُ مِن قَتلِهِ اَن الاَئِمّه مِن نَسلِهِ وَ الشَّفاء فِی تُربَتِهِ وَ الفَوزَ مَعَهُ فِی اَوَبَتِهِ وَ الاَوصیاءَ مِن عِترَتِهِ بَعدَ قائِمهُم وَ غَیبَتِهِ»


«خداوندا! من تو را به مقام مولود این روز می خوانم، او که پیش از چشم باز کردنش به دنیا و قبل از آنکه تولد یابد، وعده و خبر شهادتش داده شد، آسمان و هر کس در آن بود و زمین و هر کس بر روی آن بود بر او گریه کرد.

او که در عوض شهادتش ائمه (ع) از نسل او شدند و شفا در تربت او قرار داده شد و فوز و رستگاری با او در روز رجوع و بازگشت او و اصیاء از خاندان وی بعد از قائم (ع) آنان و سپری شدن غیبت او می‌باشد.»

بنگریم که در روز ولادت امام حسین (ع) از بازگشت آن حضرت و اوصیاء گرامیشان سخن به میان آمده و تشریح می‌شود که این جریانات بعد از سپری شدن ایام غیبت حضرت ولی عصر حجت بن الحسن (ع) است، رجوع ائمه طاهرین (ع) به دنیا و رفاه و دلخوشی آنان روزی است که دوران غیبت حضرت ولی عصر مهدی آل محمد (ع) سپری شود بلکه از کلمه «بعد قائمهم» می‌توان استفاده کرد که آمدن ائمه بزرگوار و اهل بیت عصمت و طهارت (ع) بعد از سپری شدن ایام غیبت و نیز حضور حضرت صاحب الزمان (ع) است.


در هر حال آنچه مسلم است این است که علاقمندان و دلدادگان حضرت امام حسین (ع) در روز ولادت با سعادت آن حضرت به تعلیم امام معصوم، حضرت امام حسن عسکری (ع) به یاد حضرت قائم (عج) بوده و از آن وجود مبارک و ایام غیبت او و سپری شدن آن دوران پر از محنت و رنج، سخن می‌گویند و یاد حسین (ع) را با یاد فرزندش مهدی منتظر- عجل الله تعالی فرجه الشریف- قرین هم آورده و گرامی می‌دارند.


شب مهدی (عج) به یاد حسین (ع)

از جمله شب‌های با عظمت که دل‌ها به آن بسته شده و امیدها متوجه آن است، شب پر افتخار نیمه‌ی شعبان است. شبی که قطب عالم امکان، امام مؤمنان و یاور مستضعفان جهان، در آن شب، پا بر دایره‌ی وجود می‌گذارند. آن شب، شب ولادت مصلح جهانی و انسان کامل آسمانی و حجت الهی است.
آن شب بزرگ و گرانقدر به دلیل موقعیت خاصی که دارد، دارای اعمال و برنامه‌هایی است که یکی از آنها احیاء آن شب مبارک به عبادت و نیایش و بندگی ذات اقدس الهی است.

از برنامه‌های آن شب مسعود و مبارک، زیارت حضرت سیدالشهداء (ع) است. بلکه زیارتی، مخصوص آن شب مبارک وارد شده است. کسی از فرزندان حسین (ع) موفق نشد که خونخواهی این شهید آسمانی و یاران او را بکند و گویا زمین و زمان، منتظر صاحب این شب اند که با افتخار الهی خود بیاید و خون ستانی کند و از آن نابکاران از خدا بی‌خبر انتقام بگیرد.


در حقیقت زیارت امام حسین (ع) در شب نیمه‌ی شعبان، تبریک شادباشی به امام حسین (ع) است و بشارت و مژده‌ای به مقتول شهید که ای شهید فضیلت و ای مقتول بی‌گناه و مظلوم! مژده که منتقم آمد و تبریک و بشارت که ولی دم پا به جهان گذاشت و انتقام خون پاک تو را خواهد گرفت.

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی