نوای استودیویی «چه بی حرم چه با حرم، میگیره دستمو سلطان کرم»
چه بی حرم چه با حرم
میگیره دستمو سلطان کرم
عشق منه امام حسن
الهی کم نشه سایش از سرم
حرمش رو حجه ابن الحسن روحی فدا می‌سازه
یه روز ایوونش ما رو یاد ایوون نجف می‌ندازه
انگار نه انگار امامشان غایب است!
نقل است از مرحوم آیت الله مجتهدی تهرانی که یک روز در ایام تحصیل در نجف اشرف، پس از اقامه نماز پشت سر آیت الله مدنی، دیدم که ایشان شدیداً دارند گریه می‌کنند و شانه‌هایشان از شدت گریه تکان می‌خورد، رفتم پیش آیت الله مدنی و گفتم: ببخشید، اتفاقی افتاده که این طور شما به گریه افتاده‌اید؟
تو را به اضطرار زینب(س)، بیا آقا
به قلب بی‌قرار زینب(س)، بیا آقا
به غربت مزار زینب(س)، بیا آقا
تو را به غربت رقیه(س)، بیا آقا