درس‌هایی مهم از حضرت محمّد تقی امام جواد علیه السلام درباره ظهور و قیام امام عصر ارواحنا فداه

فاصله‌ی بین ظهور تا قیام، اتمام حجتی برای مردم جهان:

در کتاب شریف «کمال الدّین و تمام النعمة» که از کتاب‌های مرجع مهدی شناسی می‌باشد، شیخ صدوق (رضوان الله تعالی علیه) روایت کرده که حضرت عبدالعظیم حسنی (سلام الله علیه) محضر امام جواد علیه السلام رفته و ابراز امیدواری کرد که ایشان همان قائمی باشند که زمین را مملو از عدل و برابری (قسط) می‌کند، چنانچه آکنده از ظلم و جور شده است!

امام جواد علیه السلام در پاسخ عبدالعظیم حسنی، خود و دیگر امامان را همگی قائم به امر خدای تعالی و هادی به دین الهی دانستند ولی آن قائمی که قرار است زمین را از کفر و انکار پاک کند را با اوصافی حضرت مهدی علیه السلام معرفی کردند.

حضرت امام محمّد تقی علیه السلام در ادامه‌ی این روایت مفصّل در وصف زمان ظهور به نکته‌ی مهمی توجه می‌دهند که فاش کننده‌ی بخشی از اسرار ظهور می‌باشد.

امام جواد علیه السلام فرمودند:

«313 نفر به تعداد اصحاب بدر از نقاط دور زمین به سوی مهدی کوچ می‌کنند و این همان کلام خدای بزرگ است: «أین ماتکونوا یأت بکم الله جمیعاً إنّ الله علی کلّ شیءٍ قدیر.» (بقره 148)

هر جا باشید خدا همه شما را گرد آورد و تحقیقاً خدا بر هر چیزی قادر است.

و هرگاه 313 نفر از اهل اخلاص دورش جمع شوند خدا امر مهدی را ظاهر گرداند و ظهور محقق می‌شود.

و آنگاه که یارانش به 10 هزار مرد تکمیل شوند به امر خدا، مهدی خروج و قیام خواهد کرد و چنان دشمنان خدا را بکشد تا خدا از وی راضی شود.»

حضرت عبدالعظیم پرسید: «آقای من! چگونه از رضایت خدا مطلع می‌شود؟!»

امام جواد علیه السلام:

«هنگامی که خدا در دلش رحمتی قرار دهد تا در مدینه لات و عزّی را خارج کند و بسوزاند.»

کمال الدیّن و تمام النعمة ج 2 ص 72

نکته‌ی مهمی که در این روایت نهفته و مبیّن دیگر روایاتی است که قائل به عدم پذیرش توبه در وقت قیام امام مهدی علیه السلام می‌باشند در همین فاصله‌ی قابل توجه ظهور تا قیام نهفته است.

از این روایت و دیگر روایات می‌توان فهمید که خدا، مهدی علیه السلام را قبل از قیامش ظاهر می‌سازد و برای آدمیان فرصتی طلایی پیش می‌آورد که امام عصر علیه السلام همراه 313 نفر یار خالصش و به گونه‌ای که تمام عالم ایشان را مشاهده خواهند کرد مردم را به حق دعوت می‌کنند و حجّت را تمام می‌کنند تا یاران پا به رکاب حضرت به 10 هزار می‌رسند که آنگاه قیام آزادی بخش جهان و رهایی بخش آدمیانِ دربند صورت می‌گیرد که خود شرح مفصلی دارد.

پس امام عصر علیه السلام وقتی قیام می‌کنند که مردم جهان ایشان را می‌شناسند و نفس گرم ایشان و کلام نورانیش و عطر محبتش بر همگان رایحه گستر شده و اغلب مردم شیفته‌اش شده‌اند و فقط شیاطین و بیماردلان خبیثِ خفاش صفت بر او می‌تازند که در این هنگام تنها چاره‌ی آبادی زمین و رهانیدن انسان‌ها فقط در حذف آن دیو سیرتان است که دم مسیحایی حضرتش نیز در ایشان اثر نکرده و امیدی به انسانیّت آنها نیست!

بنابراین روایات معتبری که به جنگ بی‌امان حضرت با کافران و منافقان و منکران، اشاره دارد، گویای تیغ جراحی بودن شمشیر آن منجی برای ترمیم زمین و پاک سازی غدد چرکین و سرطانی انسان نماست، پس باید مراقب بودکه روایاتی که گویای شدت جنگ و سختگیری امام عصر علیه السلام می‌باشد را به گونه‌ای بازگو نکرد که تصوّری غیر واقعی از آن امام مهربانی‌ها در ذهن‌ها بماند و ظهور و قیام محبت آمیزش و گلستان باصفایش برای تمام انسان‌ها و مخلوقات را با حمام خون تشبیه نکرد، البته دوران گذار و زایش جهانی دگرگون از این جهان پر فتنه، بی‌تلاطم و بی‌درد مادر گیتی نخواهد بود که همه این زیر و رو شدن‌های نفس گیر و جنگ‌های موقت زمینه‌ی رویش آدمیان و جهانی جدید با حاکمیّت الله می‌باشد.

که این امر تکلیف ما را نیز بیش می‌کند تا خود را در قبال آگاهی بخشی و شناساندن امام زمان ارواحنا فداه به مردم جهان بی مسئولیّت ندانیم.

اخلاص، ویژگی اصلی منتظران و یاران مهدی؛

و بی‌اخلاصی خطر ارتداد:

در بخشی از روایتی امام جواد علیه السلام می‌فرمایند:

« ... مهدی بعد از فراموشی یادش و ارتداد بیشتر قائلین به امامتش قیام می‌کند ! ... روزهای غیبتش زیاد و مدّتش طولانی می‌شود پس در این هنگام مخلصان منتظر قیامش می‌مانند و ...»

 (کمال الدّین تمام النعمة ج2 ص 72)

 با توجه به اینکه در روایت اول امام جواد علیه السلام ویژگی ممتاز 313 یار امام عصر علیه السلام را «اخلاص» برشمردند (هذه العدّة من أهل الإخلاص) و در این روایت هم خبر دادند که فقط «مخلصان» منتظر قیام امام زمان ارواحنا فداه می‌مانند (فینتظر خروجه المخلصون) و مابقی قائلین به امامتش مرتد می‌شوند (و إرتداد أکثرِ القائلین بإمامته) ،

بنابراین واضح است که شرط اول انتظار ، «عمل خالصانه»ای است که فقط برای خدا می‌باشد و ترک اخلاص خطر تکذیب و دوری از مسیر امامت را به دنبال دارد که قرار گرفتن برخی از کسانی که سال‌ها نان امام زمان علیه السلام را خورده‌اند در ردیف تکذیب کنندگان امام عصر و تمسخر کنندگان و تکفیر کنندگان دلدادگان مهدی علیه السلام همان مهلکه‌ی بی‌اخلاصی در کارها می‌باشد، که به خدا از آن پناه می‌بریم و از امام عصر علیه السلام رسیدن به اخلاص را خواستاریم.

مسعود شفیعی کیا