کلیپ فقدان بصیرت از سید هاشم الحیدری

دریافت فایل تصویری:

لینک1 (حجم: 17MB)

فقدان بصیرت یعنی گمراهی کامل امت اسلامی

همه مسلمانان گمراه می‌شوند

همانطور که مردم شام به این باور رسیده بوند

که علی بن ابی طالب(ع) نماز نمی‌خواند!

جانشین رسول خدا، همسر ام ابیها، پسر عموی پیامبر نماز نمی‌خواند!

همه مردم، همه امت، امت اسلامی

وقتی ضربت در مسجد بر سر امام وارد شد

گفتند عجیب است، مگر علی نماز می‌خواند؟!

به همین خاطر، فقدان بصیرت

یعنی فرستادن کامل یک امت به سوی اردوگاه دشمن

بی آنکه خود بداند چه می‌کند

نمی‌داند چه می‌کند

راستش، این موضوع بحث من نیست

اما رویات‌های آخرالزمان و ظهور امام بر این مسئله دلالت دارد

دنیداران از دین خارج می‌شوند

روایت‌های وجود دارد که می‌گوید:

از دین خارج می‌شوند در حالی که خودشان نمی‌دانند از دین خارج شده‌اند

اهل کوفه امام حسین(ع) را اینطور کشتند

در حالی که خود نمی‌دانستند از دین خارج شده‌اند

چون آنها خدا را می‌پرستند

چون اهل مسجد هستند

ما هم همینطور

با صراحت می‌گویم: ما باید تاریخ معاصرمان را

در عراق و دیگر کشورها بررسی کنیم

روزگاری صدام بر ما حکومت می‌کرد

با صدام به کجا رسیدیم!

چه بسا که ما با نمازها و زیارت‌‌هایمان

موجب به راه انداختن جنگ‌هایی شده‌ایم

ما برای امام حسین(ع) سینه می‌زنیم و می‌گوییم:

یا اباعبدالله من دوست دوستان شما و دشمن دشمنان شما هستم

خدا اهل پارتی بازی و... نیست

گرامی‌ترین شما نزد خدا، پرهیزکارترین شماست

به همین خاطر ممکن است مسلمانان

مخلصانه خدا را پرستش کنند

و جزء انسان‌های مراقبت و پایبند به مستحبات و... باشند

اما در یاری کردن حسین زمان ناکام بمانند

و یا به اردوگاه دشمن رفته و دشمن را یاری کنند

در حالی که همچنان پایبند به مستحبات و مراقبت‌ها و ... هستند

اما حسین زمانشان را سر می‌برند

این مسئله پی در پی تکرار می‌شود

زندان بغداد گواه این مسئله است

اما کاظم(ع) به مدت هفت سال زندانی بود

شیعیان کجا بودند؟

شیعیان پیاده به کربلا می‌رفتند

در حالی که حسین اصلی آنها در زندان بود

مگر تاریخ ما جز این است؟

شیعیان کجا بودند که امامشان زندانی شده بود؟

جز گروه اندگی، دیگر کسی برای آزاد کردن امام اقدام نکرد

امام به آنها فرمود: شما شکست می‌خورید، سکوت پیشه کنید

هارون الرشید در کاخ بود و شیعیان برای او دست می‌زدند

و امام کاظم هفت سال در زندان به سر برد

و هفت ماه محرم دیگر، هفت اربعین دیگر تکرار شد

تا اینکه امام کشته شد

هارون الرشید پیکر ایشان را روی پل شهر قرار داد و گفت:

این امام شیعیان است

آری، اینجا بود که سر و کله شیعیان پیدا شد

برای چه؟ تا پیکر امامشان را تشییع کنند

این است تاریخ ما

کربلا، کربلا گواه این مطلب است

بنابراین، هر کس می‌خواهد در قافله و اردوگاه حسین باشد

باید پیش از هر چیز، عاشق شهادت باشد

چون امام حسین(ع) به دانشمندان نیازی ندارد

همچنین نیازی به قهرمانان، فرهیختگان یا ثروتمندان ندارد

امام حسین(ع) دنبال عاشقان شهادت است

آنکه خون قلبش را تنها برای او بذل می‌کند

و خود را با دیدار با خدا آرام کرده است

با امام(ع) کوچ می‌کند

پس، بایستی عاشق شهادت بود

و برای دین فداکاری کرد

باید حقیقت هر کجا که باشد، دنبال آن بود

سخن بنده مخلصی را گوش کنید

که حقیقت هر کجا که باشد، دنبال آن است

حقیقت هر کجا باشد، ‌آن را یاری می‌کند

و باطل هر کجا که باشد، با آن ستیز می‌کند

هر کجا که باشد

این مسئله تنها مربوط به وطن پرست‌ها و غیر وطن پرست‌ها نیست

نه قبیله و نه سرزمین و نه حزب، هیچ کدام این مسئله را بر نمی‌تابد

حقیقت تلخ است

قبایل در کربلا کجا بودند؟

کدام قبیله به یاری امام حسین(ع) آمد؟

هیچ قبیله‌ای

بلکه، تنها افراد بودند که به یاری امام شتافتند

پس ما باید امروز حسین زمان را بشناسیم

و شمر زمان را بشناسیم

علاوه بر حسین باید شمر را بشناسیم

اما اگر ملاک و معیار ما از انسانی حسینی و عاشورایی

فقط حرف و احساسات و برپایی مراسم‌ها باشد

بدون شک، امتی اینچنین

حسین(ع) را در حرم و کنار ضریح زیارت می‌کند

ضریح را بغل کرده و می‌بوسد

اما در عین حال، شمشیری در دست گرفت و با یاران امام حسین(ع) می‌جنگد