حضرت سید الساجدین(ع) درباره لزوم وجود امام در هر زمان و اطاعت مطلق از امر و نهی او در دعای عرفه اینگونه به درگاه الهی عرضه داشتند:
بار الها! تو در هر زمان دین خود را بوسیله امامی تأیید فرمودهای که او را برای بندگانت به عنوان پرچم و در کشورهایت به جای منار(هدایت) برپا داشتهای،
پس از آنکه پیمان او را به پیمان خود پیوسته و او را وسیله خشنودی خود ساختهای و طاعتش را واجب کرده و از نافرمانیاش بیم دادهای و به اطاعتِ فرمانش و باز ایستادن در برابر نهیش و سبقت نگرفتن بر او و عقب نماندن از او فرمان دادهای!
پس او نگهدارندهِ پناهندگان و پناهگاه مؤمنان و دستاویز مُتمسّکان و جمال و عظمت جهانیان است.
امام زین العابدین(ع) در روز عرفه، ضمن دعا برای نصرت و یاری و محافظت امام زمان(عج) فرمودند:
بارالها! پس ولیّ خود را به شُکر آنچه بر او نعمت دادهای الهام بخش و ما را نیز به سپاسگزاری نعمت وجود او توفیق ده،
و او را از جانب خود سلطنتی یاری دهنده عطا فرما و درهای پیروزی را به آسانی بر وی بگشا،
و او را به نیرومندترین تکیهگاه خود مدد ده و پشتگرم ساز، و بازویش را نیرو بخش و به چشم عنایت منظورش دار و به نگهداری خود حمایتش کن و با فرشتگانت او را یاری کن.
حضرت علی بن الحسین(ع) سپس افزودند:
به وسیله او آنچه از نشانههای دینت توسط ستمگران از بین رفته را زنده ساز، و زَنگ جُوْر (ستمگران) را از طریق خویش بِزُدای
و سختی و ناهمواری را بوسیله او از راه خویش برطرف کن
و منحرفین از صراط (مستقیم) خود را توسط او از میان بردار و آنانی را که قصد کج ساختن راه تو را دارند هلاک کن.
امام سجاد(ع) در بیان اوصاف یاران حضرت ولیّ عصر(عج) فرمودند:
بارالها! رحمت فرست بر دوستان ایشان که معترف به مقام آنها، و تابع راه آنان و پیرو آثار آنهایند، منتظر روزگار (دولت) آنها و چشم دوخته به راهشان میباشند.
آن حضرت، درباره دستاوردهای دوران ظهور فرمودند:
خدایا بوسیله او زمین را پر از عدل و داد کن، چنانکه از ستم و جور پُر گشته است
و بوسیله او بر فقرای مسلمین و یتیمان و بیسرپرستان و از کار افتادگانشان منت گذار و مرا از برگزیدگان دوستان و شیعیانش، و شدیدترین آنها نسبت به او از نظر محبت، و مطیعترین شان در فرمانبری قرار ده.
همچنین آن حضرت، شهادت در پیشگاه ولیّ عصر(عج) را آرزو کرده و میفرمایند:
خدایا شهادت در پیشگاه او را روزی من گردان، تا تو را در حالیکه از من راضی هستی ملاقات کنم.
امام سجاد(ع) در دعای روز عرفه، از کم بودن یاران امام زمان و فراگیری فتنهها شکوه کرده و به درگاه الهی عرضه داشتند:
پروردگارا! شکایت میکنم از نبود پیغمبرمان و کمی یارانمان، و فراوانی دشمنان و سختی زمانه و روزگار بر ما، و وقوع فتنهها برای ما، و پشتیبانی مردم علیه ما.
خدایا بر محمّد و آل محمد درود فرست و با گشایشی از جانب خودت و با یاری و حقی که آن را آشکار میسازی، این مشکلات را بگشا.
آنگاه حضرت، ظهور حجت بن الحسن(عج) را از خداوند خواسته و عرضه داشتند:
خدایا قائم آل محمد(ص) را برای یاری دینت و اظهار برهانت و برپایی فرمانت و پاکیزه ساختن زمینت از آلودگیهای آن، برانگیز و ظهورش را برسان.