تنها ماهی که در آن، شهادت هیچ یک از معصومان واقع نشده، ماه شعبان است. ماهی سرتاسر شادی، خیر و برکت که مهم‌ترین آنان، تولد دو امام همام است.
چه راز و رمزی بین سالار شهیدان علیهم السلام و نهمین فرزندش وجود دارد؟
چرا باید در شب میلاد امام حسین علیهم السلام لحظه‌ها را با یاد و نام امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف چراغانی کرد؟
چرا باید برترین و بهترین عمل در شب نیمه شعبان، زیارت امام حسین علیهم السلام باشد؟
بارزترین پیوند این دو دردانه هستی چیست؟
نویسنده:خلیل پورمنصوری
دریافت فایل PDF :
در مقاله حاضر نویسنده ضمن تشریح کارکردهای انتظار و جایگاه اندیشه مهدویت در دوران امام هادی(علیه السلام) به تلاش خلفای عباسی برای انحصار این تفکر در خانه خود و محدودیت‌های شدید آنان نسبت به حضرت هادی برای ممانعت از گسترش اندیشه مهدویت در جامعه پرداخته است که آن را از نظر می‌گذرانیم.
یا صاحب الزمان (عج)! نمی‌دانم الآن کجا هستید...این استقرت بک النوی...
اما می‌دانم که دل نازنینتان بر مظلومیت شیعیانتان در سراسر دنیا ریش است...
نمی‌دانم تا طلوع خورشید وجود مبارکتان بر دنیای ظلمانی خلایق چقدر مانده؟ اما می‌دانم که شما هم به انتظار اذن الهی هستید برای زدودن تمام ناپاکی‌ها و پلشتی ها از تارَک دین و دنیا.
و چه زیباست روزهای آمدنتان که فصل اقتدار شیعه‌ی مظلوم و مهجور است.کاش آن روز نزدیک باشد...و نراه قریبا.
روزی که صدای آسمانی «انا المهدی» شما در گوش زمینیان بپیچد و نحن نقول الحمدلله رب العالمین اللهم انت کشاف الکرب و البلوی(۱)
اللهم عجل لولیک الفرج....
از آقای شیخ جعفر مجتهدی نقل شده:
زمانی که در نجف اشرف اقامت داشتم به مولا امیرالمؤمنین عرض کردم: ای مولای من، اسم اعظم را به من عطا فرمایید.
حضرت در پاسخ، 21 روز ریاضت در مسجد کوفه برای من تجویز نمودند.
روزها و شبها می‌گذشت... و در این 21 شبانه روز به ریاضت و شب زنده‌داری خود ادامه می‌دادم و به دستور حضرت امیر کاملا عمل می‌کردم.
سرانجام شب بیست و یکم فرا رسید.
به تحقیق یکی از بزرگترین نعمت‌هایی که خداوند متعال به هر انسانی عنایت کرده است، نعمت یادگیری یک زبان خاص و صحبت کردن توسط آن است. خداوند متعال یکی از آیات و نشانه‌های خود در عالم هستی را همین اختلاف زبان‌های انسان‌ها با یکدیگر بیان می‌کند و می‌فرماید:
یوم الله نهم ربیع الاول، سالروز آغاز امامت امام زمان(عج) و روز تجدید میثاق با آن امام همام و آخرین ذخیره الهی می‌باشد، شایسته است عاشقان و منتظران در هر کجا هستند در این روز بصورت ویژه توجه به امام زمان(عج) نمایند، چرا که نهم ربیع الاول، در امتداد غدیر و بلکه خود، غدیری دیگر است. باید در این روز با امام زمان(عج) خود، تجدید پیمان کرده و بر مفاد عهد و میثاق خود مروری دوباره داشته باشیم و به بازشناسی و بازخوانی حقوق و تعهداتی که نسبت به آن امام نور و امید همه مستضعفان عالم بر عهده داریم بپردازیم، طبق روایت امام صادق(ع): «همانا، عهد در نزد خداوند، پذیرش ولایت امیرالمؤمنین(ع) و امامان بعد از اوست» (تفسیر نورالثقلین، ج3، ص632)
در روایات متعددی از حضرت سلمان (ره) به عنوان یکی از رجعت کنندگان؛ یعنی کسانی که در عصر ظهور دوباره به جهان بازمی‌گردند تا امام مهدی (ع) را یاری کنند و آن دوران خوش را دریابند، یاد شده است.
در یکی از این روایات که از امام صادق (ع) نقل شده است، در این باره چنین می‌خوانیم: به همراه قائم ـ درود خدا بر او باد ـ بیست و هفت نفر مرد از پشت کوفه خارج می‌شوند؛ پانزده نفر از قوم موسی ـ درود خدا بر او باد ـ همان کسانی که به حق راهنمایی و به آن داوری می‌کردند؛ هفت نفر از اصحاب کهف، یوشع بن نون (وصی حضرت موسی)، سلمان، ابودجانة انصاری، مقداد و مالک اشتر. آنها در پیشگاه او یاران و حاکمان خواهند بود».(1)
علی بن مهزیار گوید: به امام هادی (علیه السلام) نامه‌ای نوشتم و در آن از فرج پرسیدم؟
در پاسخ حضرت نوشت:
هنگامی که صاحب شما از سرای ستمکاران غیبت کرد منتظر فرج باشید.
مکیال المکارم فى فوائد الدعاء للقائم یکى از کتاب‌هاى ارزشمند شیعه، نوشته آیت اللّه سیدمحمدتقى موسوى اصفهانى(1348 ـ 1301ق) است که به قصد اداء حق حضرت بقیة اللّه(عج) که حقش بر گردن ما افزون تر از همه مردم است، احسانش بیشتر و بهتر از همه شامل حال خلق مى‌شود و نعمت‌ها و منت‌ها بر ما دارد، به رشته تحریر درآمده است.
اصل کتاب به زبان عربى است و مؤلف در مقدمه مى‌نویسد:
چون ما نمی‌توانیم حقوق آن حضرت(ع) را ادا نماییم و شکر وجود و فیوضاتش را آن طور که شایسته است، بجا آوریم بر ما واجب است آن مقدار از اداى حقوق آن حضرت را که از دستمان ساخته است، انجام دهیم. . . بهترین امور در زمان غیبت آن حضرت(عج)، انتظار فرج آن بزرگوار و دعا براى تعجیل فرج او و اهتمام به آنچه مایه خشنودى آن جناب و مقرب شدن در آستان اوست، می‌باشد.
عید قربان
از امام صادق(ع) روایت شده که: هیچ روز عید فطر و اضحی (قربان) نیست مگر اینکه اندوهی برای امامان تجدید می‌گردد چون که حق خود را در دست غصب کنندگان می‌بینند.
