بسیاری از افراد در پی این هستند که خود را آماده ظهور حضرت صاحب الزمان (عج) کنند اما بعضی از آنان در خارج از چارچوب دستورات الهی بدنبال روشی جهت تحقق این امر می‌گردند.
این درحالی است که آن حضرت خود، کردار نامطلوب کسانی که خود را پیرو آن حضرت می‌دانند را دلیل طولانی شدن غیبتشان عنوان می‌کنند.
در ادامه متنی می‌آید که حضرت صاحب‌الزمان (عج)، در آن خود به علت طولانی شدن زمان غیبتشان می‌پردازند:
خطبه غدیر در معرفی امام علی (ع) به حضرت بقیة الله الأعظم توجه خاصی دارد به طوری که درخطبۀ غدیر 25 جمله درباره حضرت مهدی (عج) آمده است.
در خطبۀ غدیر (سخنرانی پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در معرفی امام علی علیه السلام) به حضرت بقیة الله الأعظم، توجه خاصی شده است.
خبر دادن از مهدی موعود برای آن مردمی که قبول ولایت امیر المؤمنین علیه السلام برایشان سنگین بود، بیانگر آینده نگری اسلام و برنامة بلندمدت دین الهی برای مسلمین است. اگرچه برخی با آنکه آن روز با علی بن ابی طالب علیه السلام بیعت کردند؛ پیمان شکسنتد.
ماه ذیحجه سه علامت از علائم ظهور به وقوع می‌پیوندد:
کشتارهای سفیانی در کوفه و نجف،
آشوب‌های منا،
شهادت نفس زکیّه (از علائم حتمی ظهور)
دوران ظهور حضرت قائم(عج) با حوادثی همراه خواهد بود که مجموعه این علائم را به دو دسته علائم حتمی ظهور و علائم غیر حتمی تقسیم کرده‌اند. از جمله این علائم علائمی است که در ماه ذیحجه ماه برگزاری اعمال و مناسک حج تمتع است.
فاصله‌ی بین ظهور تا قیام، اتمام حجتی برای مردم جهان:
در کتاب شریف «کمال الدّین و تمام النعمة» که از کتاب‌های مرجع مهدی شناسی می‌باشد، شیخ صدوق (رضوان الله تعالی علیه) روایت کرده که حضرت عبدالعظیم حسنی (سلام الله علیه) محضر امام جواد علیه السلام رفته و ابراز امیدواری کرد که ایشان همان قائمی باشند که زمین را مملو از عدل و برابری (قسط) می‌کند، چنانچه آکنده از ظلم و جور شده است!
مقدمه
در کتب روایى ما از حضرت عبدالعظیم رحمه الله، که از سادات و علماى قرن سوم هجرى بوده، روایات زیادى نقل شده است؛ از جمله روایات مربوط به ظهور امام زمان علیه السلام است. پیش از ذکر این روایات، ابتدا نظرى گذرا به شخصیت این عالم بزرگوار مى‌افکنیم.
عبدالعظیم بن عبداللّه بن على بن حسن بن زید بن الحسن بن على بن ابیطالب علیه السلام ، از علما و محدثان عالیقدر و از شاگردان امام محمد تقى و امام على النقى علیهماالسلام است. کتاب یوم و لیله در آداب دینىِ شبانه روز از تألیفات او است که اخبار آن را از آن دو امام همام نقل کرده است.
